Bij deze nog even als houvast via de website/mail de punten die we over mensen uitstorten.
Veel van de punten hebben we misschien al omschreven, maar we benoemen ze wel even. Dan weten we van elkaar dat alle belangrijke informatie is besproken en heb je ook een indruk hoe wij met onze hondjes en onze adoptanten omgaan

1. Jouw adoptiehond kan in Spanje zichzelf prima staande houden in zijn bekende omgeving. Hij weet wat hij mag verwachten, welke geluiden wel of niet iets “engs” of iets “leuks” betekenen. In een nieuwe omgeving kan hij best weer wat schrikkerig reageren op dingen die hij niet kent (de vuilniswagen die de container komt legen bijvoorbeeld). Dat betekent dat hij kan schrikken van dingen die wij ongemerkt voorbij lopen. Daarom is het belangrijk dat hij niet kan wegglippen. Buiten bij het uitlaten zien we graag dat hondjes de eerste tijd dubbel aangelijnd – met een halsband, een tuigje en twee lijnen – over straat gaan. Mocht hij dan schrikken en zich uit z’n halsband wurmen, dan heb je hem nog vast aan het tuig en kan hij niet onder de eerste de beste auto rennen.
2. Maak de eerste twee weken korte rondjes. Hij moet de omgeving leren kennen, uitvinden waar het veilig is om te plassen etc etc. Als hij laat zien dat hij weet wat de kortste weg naar huis is, kun je de rondjes langzaam wat langer maken of voor de verandering een keertje andersom lopen.
3. Ook een prachtig omheinde tuin heeft zijn gaatjes. Laat hem daarom de eerste tijd niet alleen in de tuin, want je weet nooit wat hij nog in z’n hoofd haalt. Honden zijn écht leniger dan wij mensen graag denken. Houd een oogje in het zeil, zorg dat tuinstoelen of container geen leuk opstapje is om eens fijn over de schutting te springen etc. Kijk je tuin echt even kritisch na, en houd hem voor de zekerheid de eerste twee weken aan de lijn als hij in de tuin is. Heb je een balkon, dan geldt eigenlijk hetzelfde. Check of stoelen en tafeltje ver genoeg bij de balustrade vandaan staan en houd een oogje op je hond.
4. Ook al is je hond geen pup meer, en heeft hij niet de behoefte om overal zijn tanden in te zetten, check toch voor de zekerheid alle ruimtes waar hij mag komen op loshangende snoertjes, rondslingerende telefoonopladers etc etc. Zorg dat alles wat interessant kan zijn goed opgeborgen wordt. Een pup wil de wereld graag “proeven” zoals een kind dat doet, maar ook een oudere hond kan door de stress van de verhuizing op zoek gaan naar iets om lekker op te knagen. Want knabbelen verlaagt de stress.
5. Jouw nieuwe huisgenoot is gechipt, heeft een paspoort en is volledig gevaccineerd. In het paspoort zijn alle entingen ingevoerd, de gebruikte kleurtjes voor de diverse entingen zijn internationaal vastgesteld en kunnen dus ook door een Nederlandse dierenarts begrepen worden.
6. Ook een hond die al zindelijk is kan door de stress van de verhuizing in de war zijn. Mocht het toch een keer in de kamer liggen : ruim het zonder verder commentaar op. Hij weet nog niet beter tenslotte.
7. Een bench is voor zowel pup als volwassen hond een goed hulpmiddel. Gebruik de eerst tijd een bench om hem te laten wennen in huis. Als je hond één maal gewend is (of als je een pup hebt : de leeftijd heeft bereikt dat hij niet meer overal zijn tanden in wil zetten) kun je proberen of hij ook los in de kamer zou kunnen als er niemand thuis is. Met een kussen erin en een deken eroverheen is de bench een fijne, rustige plek waar je hond even op adem kan komen van alle indrukken en prikkels. Een bench is nooit een strafplek !!
8. In Spanje is de keuze aan hondenvoer niet bijzonder groot. De meeste honden eten voer van de plaatselijke supermarkt. Niks mis mee, ze doen het er goed op. Om de overgang niet te groot te maken, is het verstandig om hem hier de eerste tijd ook wat simpeler voer te geven. Het huismerk van Albert Heijn is een goede, volwaardige voeding die de darmflora van je hond niet onnodig overspannen maakt. Zit alles in wat ze nodig hebben. Wil je later toch overstappen op ander voer, meng het dan langzaam in. Dan kunnen zijn darmen er aan wennen en bespaar je jezelf en je hond drie weken ellende en smurrie
9. 
   
10. Het is mogelijk om je hond tegen ziektekosten te verzekeren. Als je dat overweegt, leg alle aanbieders dan goed naast elkaar en kijk wat het kost en wie welke handelingen wel of niet vergoedt. Het is niet verplicht. Sommige vergoeden de jaarlijkse entingen, maar daar staat dan wel weer een hogere premie tegenover. Kijk en vergelijk !
11. Heb je al een andere hond in huis, of wil je je hond heel graag samen laten opgroeien met de hond van een familielid/vrienden, zorg dan voor een goede kennismaking. Heb je thuis al een lieverd op vier pootjes rondlopen, zorg dan dat er bij het ophalen van je adoptielieverd een bekende bij je “oude” hond blijft. Spreek af dat zodra jullie met je adoptiehond de straat binnen komen, deze persoon met je andere hond naar buiten komt. Laat ze op neutraal terrein even kennismaken. Dat kan zijn : aan elkaar snuffelen, uitgebreid spelen of …. geen interesse in elkaar tonen. Mag allemaal, bedenk dat het voor iedereen een spannende ervaring is en maak er niet teveel werk van. Na een eerste kennismaking loop je dan, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, met elkaar samen naar binnen. In huis mogen de lijnen af, de halsbandjes blijven nog even aan (altijd handig, een handvat) en mogen ze ieder hun gang gaan. Je adoptiehond zal waarschijnlijk uitgebreid het huis gaan rondsnuffelen. Of als een blok in slaap vallen. Laat hem. Hij heeft het nodig. Laat ze de eerste tijd ook apart van elkaar eten, om problemen te voorkomen. En laat de bak met snoepjes even staan tot ze elkaar echt goed kennen ! Want alleen dan is een hond bereid een andere hond ook wat te gunnen !
12. Hoe verleidelijk het ook is om je nieuwe huisgenoot meteen aan iedereen te tonen : hou het de eerste tijd lekker rustig. Stel het kraambezoek uit tot jullie elkaar wat beter kennen, laat dat terrasjesbezoek voor nu nog even aan je voorbij gaan, geef je hond de tijd om vertrouwd te raken in zijn nieuwe wereld. Dat betekent niet dat je wekenlang als kluizenaar door het leven moet gaan, maar dat bezoek met mate (heeeel veeeeel mate) welkom is. Dus niet meteen alle vriendjes van eventuele kinderen over de vloer, maar af en toe ééntje die even een kwartiertje “hondje komt aaien” is natuurlijk prima, mits je hond laat zien dat hij dat gebaar ook waardeert.
13. en het belangrijkste : GENIET
14. er zullen ongetwijfeld momenten komen waarop je hem even achter het behang wilt plakken, maar geniet van je nieuwe huisgenoot, en ga lekker samen met hem op ontdekkingstocht !